هنگامی که یک کودک به اختلال طیف اوتیسم (ASD) مبتلا باشد، می تواند کل خانواده از جمله خواهر و برادر را تحت تاثیر قرار دهد. در اینجا چند نکته برای کمک به خواهر و برادرهای نوروتیپیک برای درک اوتیسم و ایجاد روابط قوی و مثبت با برادر یا خواهرشان آورده شده است.
**اوتیسم را به سادگی توضیح دهید**
Use age-appropriate language to explain autism. For younger children, say something like, *“Your brother’s brain works differently, so he may need extra help.”* Encourage questions and help them understand their sibling’s unique challenges.
**تشویق همدلی**
Teach siblings to be patient and empathetic. Explain that behaviors like meltdowns aren’t intentional and show them ways to help their sibling, such as giving space during stressful moments.
**ایجاد فعالیت های مشترک**
فعالیتهایی را پیدا کنید که هر دو کودک از آن لذت میبرند، مانند نقاشی کردن یا بازی کردن در بیرون، برای ایجاد لحظاتی از پیوند. تجربیات کوتاه و مشترک می تواند ارتباط آنها را تقویت کند.
**احساسات را بپذیرید**
Allow siblings to express their feelings, whether it’s frustration, pride, or confusion. Let them know it’s okay to feel mixed emotions and create a safe space for open communication.
**تقویت فردیت**
Celebrate each child’s unique achievements and interests. Ensure neurotypical siblings have time to pursue their own activities, friendships, and successes, promoting a balance between supporting their sibling and being their own person.
**آنها را در راه های کوچک مشارکت دهید**
اجازه دهید خواهر و برادرهای عصبی تایپیک در نقش های کوچک و حمایتی، مانند راهنمایی خواهر و برادرشان در انجام یک کار، کمک کنند. با این حال، نقش ها را متناسب با سن نگه دارید و از ایجاد احساس مراقبت در آنها اجتناب کنید.
By fostering understanding, empathy, and shared experiences, parents can help build strong, positive relationships between siblings. Encouraging open dialogue and celebrating each child’s individuality will help create a supportive family dynamic.
با پایان یافتن تابستان و نزدیک شدن به سال تحصیلی، آماده سازی کودک مبتلا به ASD برای بازگشت به مدرسه می تواند چالش برانگیز باشد. با برخی آماده سازی ها و استراتژی های متفکرانه، می توانید کمک کنید که این انتقال هم برای شما و هم برای فرزندتان روان تر و قابل کنترل تر شود. در اینجا چند نکته برای شروع آورده شده است:
1. یک برنامه زمانی بصری ایجاد کنید
بسیاری از کودکان مبتلا به ASD با روتین و قابل پیش بینی بودن رشد می کنند. یک برنامه بصری می تواند به آنها کمک کند تا بفهمند هر روز چه انتظاری دارند. می توانید یک برنامه زمانی ایجاد کنید که شامل:
- روال های صبحگاهی
- ساعت مدرسه
- فعالیت های بعد از مدرسه
- زمان تکلیف
- روتین های عصرانه
از تصاویر یا نمادها برای نمایش فعالیت های مختلف استفاده کنید و برنامه را در مکانی برجسته نمایش دهید.
2. پیش از موعد از مدرسه دیدن کنید
در صورت امکان، قبل از روز اول یک بازدید از مدرسه را ترتیب دهید. این می تواند به فرزند شما کمک کند تا با محیط جدید آشنا شود، معلم خود را ملاقات کند و چیدمان مدرسه را درک کند. اگر فرزند شما یک کلاس درس یا معلم جدید دارد، بازدیدهای متعدد ممکن است مفید باشد.
3. با معلم و کارکنان ملاقات کنید
Schedule a meeting with your child’s teacher, support staff, and any other key personnel. Share information about your child’s strengths, challenges, sensory preferences, and any specific strategies that have worked well in the past. Building a positive relationship with the school staff can ensure better support for your child.
4. روال مدرسه را تمرین کنید
برنامه های روزمره مدرسه را با فرزندتان تمرین کنید تا به آنها کمک کنید تا به اتفاقات روزانه عادت کنند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
- هر روز در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید
- پوشیدن لباس مدرسه
- بسته بندی کوله پشتی
- تمرین مسیر مدرسه (در صورت پیاده روی یا رانندگی)
5. یک داستان اجتماعی ایجاد کنید
داستانهای اجتماعی میتواند راهی عالی برای کمک به کودکان مبتلا به ASD در درک و آمادگی برای تجربیات جدید باشد. شما می توانید یک داستان ساده در مورد بازگشت به مدرسه ایجاد کنید، از جمله جزئیات مربوط به روز مدرسه، کلاس درس، و انتظارات. از زبان ساده و تصاویر بصری استفاده کنید تا داستان جذاب و قابل درک باشد.
6. برای نیازهای حسی آماده شوید
محیط های مدرسه می تواند برای کودکان دارای حساسیت های حسی طاقت فرسا باشد. یک کیت حسی آماده کنید که فرزندتان بتواند به مدرسه ببرد، از جمله موارد زیر:
- هدفون حذف نویز
- اسباب بازی های فیجت
- جواهرات جویدنی
- یک پد وزنه دار
با معلم صحبت کنید که چگونه فرزندتان می تواند از این ابزارها در طول روز برای مدیریت اضافه بار حسی استفاده کند.
7. برنامه ریزی برای انتقال
انتقال بین فعالیت ها یا کلاس ها می تواند برای کودکان مبتلا به ASD دشوار باشد. برای ایجاد یک طرح انتقال که شامل موارد زیر است با مدرسه همکاری کنید:
- تایمرهای بصری
- هشدارهای شفاهی قبل از انتقال
- منطقه ای آرام که اگر کودک شما احساس ناراحتی کرد می تواند به آنجا برود
8. موفقیت های کوچک را جشن بگیرید
Acknowledge and celebrate your child’s achievements, no matter how small. Positive reinforcement can boost their confidence and motivation. Create a reward system or a visual progress chart to track their successes and celebrate their hard work.
نتیجه گیری
Going back to school can be a challenging time for children with ASD, but with careful planning and support, you can help your child navigate this transition successfully. Remember to stay flexible and patient, and don’t hesitate to reach out to teachers and support staff for additional help. Here’s to a great school year ahead!
